દક્ષ મુંબઈના દરિયા કિનારે બેઠો હતો...દક્ષ એ ખુશનુમા સાંજને માણી રહ્યો હતો. મદમસ્ત વહેતો ઠંડો પવન વાય રહ્યો હતો. ને  એક જ વિચાર આવ્યો...કે કાશ "એ" આજ સાથે હોતી ને...આ સાંજ પેલી ક્ષિતિજની અને "એ" મારી બાહોમાં ઢળી જતે..!! દક્ષની મનોસ્થિતિ અત્યારે આ સાંજ જેવી હતી. જીવનમાં જેમ સંપૂર્ણ સુખ ના હોય અને સંપૂર્ણ દુ:ખ ના હોય તેવો સમય તે સાંજ. હા...એક એવો ચહેરો અને વ્યક્તિત્વ મળ્યું. મારો પ્રેમ શુધ્ધ હતો અને આજે પણ છે અને રહેશે. એ ઘટતો નથી બલ્કે વધતો જાય છે. જીવન એના ખ્યાલમાં જીવતાં જીવતાં જ રોશન થઈ રહ્યું છે. દક્ષ ક્ષિતિજે ધરતી અને