સવારે ક્રિષ્ના ઉઠી ત્યારે તાજગી મહેસુસ કરી રહી હતી. ઘણા દિવસે એ એકધારું પાંચ-છ કલાક ઊંઘી હતી. કશોક અવાજ થવાથી એની આંખ ખુલેલી...“ઓહ્....મારો ફોન વાઇબ્રેટ કરે છે...” એક કુદકા સાથે ઉઠીને ક્રિષ્નાએ ફોન લીધો. ઘરેથી મમ્મીનો ફોન હતો.“હલો...”“જય શ્રીક્રુષ્ણ દીકરા! બાથરુમમાં હતી ફોન લેતા ઘણી વાર કરી!” “ના મમ્મી, હું સુતી હતી.” ક્રિષ્નાએ એક બગાસુ ખાધું.“આઠ વાગવા આવ્યા દીકરા, આટલા વાગે પરવારીને તૈયાર થઈ જવું જોઇએ.....ઠીક છે ચાલ, મેં તને એ યાદ કરાવવા ફોન કરેલો કે આજે એકાદશી છે, ઉપવાસ થાય તો કરજે પણ, આજે ચોખાનો દાણોય મોંમાં ના જવો જોઇએ!“ હા હવે મને ખબર છે. સારું કર્યું તે યાદ દેવડાવ્યું.