અમરના પગ તેની નજીક પહોંચીને આગળ વધતા અટકી ગયા.
‘ત...ત...તું ’ જાણે સંમોહન તૂટ્યું હોય એમ એના ગળામાંથી ભય અને આશ્ચર્ય ભર્યો ધ્રુજતો અવાજ નીકળ્યો. ખોફ અને દહેશતથી એની આંખો ફાડી પડી હતી. સુનિતાને જીવતી-જાગતી પોતાની સામે ઊભેલી જોઈને તેના મોતિયા મરી ગયા હતા.