ભાગ ૧ : ભૂખમહાદેવી શેઠાણી: એ પકડો એને... પકડો.. મારા લાખો રૂપિયાનો હાર લઈ ને ભાગ્યો .. પકડો...( આસપાસ બધા લોકો ચીસ સાંભળી ને ભાગ્યા...)પણ એ પકડાયો નહિ.. સ્ફૂર્તિ અને ઝડપ બન્ને એનામાં નાનપણથી હતા.. પળ વાર માં અંધારા માં અદ્ર્શ્ય થઈ ગયો...)...... મનઝરુખા જ્વેલ્સ ની દુકાન માં પહોચી .. બીજે દરવાજે થી ભોંયતળિયે પહોચી ગયો..ચોરેલો હાર એને હીરજી ભાઈ ના ટેબલ પર મૂક્યો..હીરજી ભાઈ એ હાર ઉપાડ્યો .. હાથ થી વજન કર્યું.. અને ખંધુ સ્મિત કરી એને કહ્યું : જીવન, કોઈ મોટી માયા નો જીવ ...વધુ વાંચો

ઠાકોર રઘુવીર સિંહ: પકડો એ જીવનયાને... શુદ્ધદેવ ભૂદેવ ને ત્યાંના કૂવામાંથી પાણી પીધું છે.. જાતનો અછૂત થઈને આટલી મોટી આજે તો ગામમાં એની બેન અને માને વચ્ચે વચ બોલાવીને પૂછીએ કે શાસ્ત્રીય મર્યાદા નું ભાન છે કે જતું રહ્યું છે?(લોકો જીવનની પાછળ દોડે છે.. નાનો નવું વર્ષનો જીવન ઝડપથી ભાગીને દૂર ગામની સીમાપાર.. પર્વતો ભણી પહોંચી જાય છે. ભાગતા ભાગતા એને ભાન નથી રહેતું, કે રાત પડી ગઈ છે.. અને એ પર્વતના પથ્થર પાછળ છુપાઈ જાય છે.( બીજે દિવસે પરોઢ થતા.. એ દાબે પગલે પોતાના ગામ ભણી ભાગે છે...)એ જઈને જુએ છે તો ગામની વચ્ચે વચ એક ઘેઘૂર ...વધુ વાંચો

આ વાર્તા મારે અહીંયા જ રોકવી પડે છે. ઘણી વખત એવી વાર્તાઓ કે વિષયો મગજમાં આવે છે, જે વાર્તાઓ અંત જડતો નથી... આ વાર્તા પણ એવી જ છે. અંદર ની ક્રિએટિવિટી ઘણી વાર અટકી જ જાય છે. શબ્દો નો પ્રવાહ બંધ થઈ જાય છે. એટલે વધુ આ વાર્તા ના પ્રકરણો જડતા નથી.વાર્તા ના અંત ની જગ્યાએ આ લેખ મૂકું છું.વાંચકમિત્રો ,પુસ્તકો થી વધારે સાથે રહેનારો સારો મિત્ર કયો..? પુસ્તકો ક્યારેય માણસને એકલવાયું લાગવા દેતા નથી..આ સુવાક્ય ઘણા સારા છે.." જો દુનિયામાં કોઈ સાચું સ્વર્ગ હોય તો એ પુસ્તકાલય માં છે...જો તમને સાચું શિક્ષણ જોઈતું હોય તો બે કામ કરો. ...વધુ વાંચો