“એ સાહેબ મારતા નહિ મને. એ કુલ એક, બે, ત્રણ, ચાર, પાંચ, છ...છ લોકો હતા માઈ બાપ. કાળા કલરની ગાડીમાં આવ્યા હતા. ગાડીમાંથી ઉતરી એકબીજાને ગળે મળ્યા. જાણે પાછા કદી ન મળવાના હોય એમ. અમુક રડતા પણ હતા.” આંગળીઓના વેઢે ગણતા શાંતારામે કહ્યું.