શ્વેતા –હળવેથી સ્પર્શી લેવાનું મન થાય એવા એના લાંબા, સુંવાળા, રેશમી અને કાળા વાળ. ડૂબી જવાનું મન થાય એવી સાગરની ગહેરાઈઓ વાળી પાણીદાર આંખો. ‘હમ કો તો જાન સે પ્યારી હૈ તુમ્હારી આંખે, હાય કાજલ ભરી મદહોશ યે પ્યારી આંખે’ શ્વેતાની આંખો જોઈને વિનયને આ ગીત યાદ આવી જતું. એના પરવાળા શા ગુલાબી હોઠ અને કમળની દાંડી જેવી નાજુક - લાંબી - પાતળી આંગળીઓ. તાજા માખણ માંથી બની હોય એવી એની શ્વેત કાયા. જાણે નખશીખ સૌંદર્યમૂર્તિ! વિનય એની પાછળ પાગલ થઈ ગયો હતો, પણ હજી સુધી એને પોતાના દિલની વાત જણાવવાની હિંમત નહોતો કરી શક્યો.