નિયતિ... મુંબઈ ની સાંજ / ટ્રાફિક ની ભરમાર ... સવારી માટે ઉભેલા કબીર ની ટેક્ષીના પાછલા દરવાજાને ખોલતી એક સુંદર છોકરીએ દાખલ થતા જ કહ્યું - "ચલો,.." "જી મેડમ,.. " કબીરે ચાવી નાખી ગાડી સ્ટાર્ટ કરતા ફરી પૂછ્યું, "કહાં જાના હૈ મૅડમ,. ?" "ગુલમોહોર સોસાયટી,.." "ઓકે,.." સતત પાંચ મિનિટ રોડ ઉપર ચાલતી ગાડીમાંથી કબીર સેન્ટર મિરરમાંથી જોઈ રહ્યો હતો, એ છોકરી સતત રડી રહી હતી,.. કબીર ને નવાઈ લગતી હતી કે કોઈ અવાજ કર્યા વિના પણ કેમનું રડી શકે ? એને એની નાની બહેન યાદ આવી ગઈ. જયારે જયારે એ રડતી મોટો ભેંકડો તાણતી.. બહેન ની યાદ આવતા જ એનાથી સ્માઈલ થઇ ગઈ અને બીજીજ મિનિટે એ સ્માઈલ ગાયબ થઇ ગઈ. એના વિચારો પાછા આ રડતી છોકરી ઉપર આવી ગયા. એણે ફરીથી મિરર માં જોયું, એ હજીયે રડી રહી હતી.