સુમસામ સ્ટેશન પરથી ચડીને,પેલી છોકરી બારી પાસે બેસી ગઈ હતી. આજે એ થોડી મોડી પડી હશે, એટલે ટ્રેન ચાલુ થઈ હતી. પછી લગભગ દોડતા દોડતા જ એ ચઢી ગઈ હતી.દર વખતની જેમ આજે પણ કોઈ વાતચીત ના થઈ શકી.એ સામે જોઈને થોડુ હસી ખરી, પછી સતત બારીની બહાર જોવા લાગી.પ્રખરે સપ્તક તરફ નજર કરી.એ કયારેય, એક પણ વાર બેઠા પછી ઉભો નહોતો થતો.કયારેક નવાઈ પણ લાગતી.. કે ખરો માણસ છે,કયારેય વાત ના કરે.. કયારેય સામે જોઈને હસે નહીં,વળી વાત પણ ત્યારે જ કરે, જ્યારે પ્રખર સામેથી એને બોલાવે!! અરે..પેલી છોકરી એના સ્ટેશનથી ચઢે, ત્યારે પણ.. એ ફોનમાંથી નજર ઉંચી નહોતો