દિપક ઘરે જઈ પોતાની પાસે રહેલા હનુમાન દાદાના લોકેટને પોતાના ગળામાં નાખ્યું.પછી એ બગીચામાં આંટો મારવા માટે નીકળ્યો. મનોમન હનુમાન ચાલીસા બોલી રહ્યો.ધીરે-ધીરે છુપાતા પગલે એ છેક ઝરણા પાસે સંતાઈને ઊભો રહ્યો. રાત્રીના બાર વાગ્યા છે.પેલા ઝરણા પાસે આવી ધીરે-ધીરે પ્રકાશ દીપકને દેખાયો.એ પ્રકાશે દીપકની આંખોને આંજી દીધી.ધીરે-ધીરે પ્રકાશ ઓસરતો ગયો.પ્રકાશમાં રહેલી બેલા:એક સુંદર કન્યા દેખાવા લાગી.તેને જોઈ દીપકે પોતાના મો આડા હાથ મૂક્યા. દીપકને બગીચામાં જતો જોઈ મનીષા પણ સંતાઈ સંતાઈને તેની પાછળ આવી રહેલી.મનીષાને કશું ન દેખાયુ.તેણે દીપકને સંતાયેલો જોયો.એ પણ તેની બાજુમાં આવી ઊભી રહી. એ ધીરેથી બોલી દિપક શું જોવે છે?દિપકે મનીષા મો ઉપર હાથ મૂક્યો.બેલાને