૧૬ મોડી રાત્રે જ્યારે નીરજ ઓરડામાં આવ્યો ત્યારે શિવાની સાદા કપડામાં સોફા પર બેઠી હતી. "મારું બાળપણનું સપનું હતું કે આપણા લગ્ન થાય, આજે એ સપનું પૂરું થઈ ગયું પણ તું એક વાત જાણે છે નીરજ? મને આજે જરાય ઉત્સાહ કે ખુશી નથી આપણા લગ્નને લઈને, જે સપનું મેં ખુલી આંખોએ જોયું છે, જે સપનાને હકીકતમાં ફેરવવા મેં ભગવાન પાસે પ્રાર્થનાઓ કરી છે, જે સબંધ મેં આખી જિંદગી ઝંખ્યો છે એ બધુંજ આજે મારા દિલમાં સોયની જેમ ખૂંચી રહ્યું છે." શિવાનીએ તેની ભીની થયેલી આંખો લૂંછી. "શિવાની હું......" "હું તને નીચું દેખાડવા આ બધું નથી કહી રઈ નીરજ, તું એટલી