સવારે ઉઠીને પૂજાએ જોયું તો રવિ ઘરમાં નહોતો.... ઘરમાં પણ કોઈને એ ક્યાં ગયો છે.... ખબર નહોતી... પૂજા આજે સાંસારિક જીવનનો ચઢાવ ઉતાર નો પ્રથમ અનુભવને કારણે વ્યથિત થઈ ગઈ.... અને આ તો હજી શરૂઆત હતી... આવાં અનુભવો તો હવે ડગલે ને પગલે થવાનાં જ હતાં.... દિવસ જેમ જેમ ઉપર ચઢતો ગયો.... પૂજા રવિના આવવાની રાહ જોતી રહી.... પોતાના મનની મનોવ્યથા કોઈ જાણી ન જાય તે માટે ઘરના કામમાં વ્યસ્ત રહેતાં રહેતાં પણ પૂજા દરેક ક્ષણે રવિની રાહ જોઈ રહી હતી.... બપોર પર પસાર થઈ ગઈ સાંજના આગમન