મન હજુ પણ એ વિચારતું હતું કે રવિન્દ એકવાર ફરી તેને હક કરવા માટે આવશે. દિલે બાંધેલી તે આશ હવે ધીરે ધીરે તૂટતી હોઈ તેવું લાગ્યું. રવિન્દ જ્યાં સુધી તેને દેખાણો ત્યાં સુધી તો તે રાહ જોતી ઊભી રહી. પણ, હવે જયારે તે દેખાતો પણ ન હતો તો ઊભો રહેવો નો કોઈ મતલબ ન હતો. "રીતલ ચલે " 'હમમમ, દીદી બસ બે મિનિટ તમે જાવ હું આવી." ફરી એકવાર તેને પાછું વળી જોયું કે રવિન્દ આવતો નથી ને પણ તેની આ આશ પણ ખાલી ગઈ. તે પણ રિંકલ ની પાછળ પાછળ ચાલવા લાગી. ધીમે પગલે તે એરપોર્ટ માંથી બહાર નીકળવા