પલ્લવને એક અનોખું ભોજન પીરસવામાં આવ્યું, જેમાં તે પહેલા ક્યારેય ન જોયેલી ભાજી, ભાત અને ફળો હતાં. સર્વેશ્વરનાથે તેને સમજાવ્યું કે અહીં લોકો સામાન્ય રીતે ફળોના રસ અથવા અમૃત પીવે છે, જેને પુરાણોમાં દેવોના અમર રહેવા માટેના પીણાં તરીકે ઉલ્લેખિત કરવામાં આવ્યું છે. તેણે જણાવ્યું કે પુરાણો ત્રીજા પરિમાણમાં પ્રચલિત મિથકો છે અને અહીંના અમૃત અને પુરાણોમાંના અમૃત વચ્ચે કોઈ સંબંધ નથી. અહીંનો અમૃત ફળો અને મૂળોના મિશ્રણથી બનેલો છે, જે શરીરમાંથી અશુદ્ધિઓ દૂર કરે છે. પલ્લવને સમજાયું કે અહીંના વાતાવરણમાં ત્રીજા પરિમાણ જેટલો પ્રાણવાયુ નથી, જેના કારણે તેને શ્વાસ લેવામાં મુશ્કેલી થઈ રહી છે. જ્યારે પલ્લવ આરામ કરવા માટે એક કુટિરમાં ગયો, ત્યારે તેમ જ તેની ઊંઘ દરમિયાન પ્રાણવાયુનું પ્રમાણ ધીમે ધીમે ઘટ્યું, અને ત્યારબાદ તેને સારું લાગ્યું. પલ્લવે વિચાર્યું કે તેણે અહીં ઘણો સમય પસાર કર્યો છે અને જીવન કેટલું અનિશ્ચિત છે. તે જાગ્યો ત્યારે તેને સમજાયું કે સમય અહીં ધીમો વહે છે. તેણે વાતાવરણમાં તાકાત વધારવાનો પ્રયાસ કર્યો અને એક વૃક્ષ પર જોરથી મુક્કો માર્યો, જેને પગલે તે વૃક્ષ હચમચીને પડી ગયું. આ દરમિયાન, સર્વેશ્વરનાથ આવીને પલ્લવને જોતા રહ્યા.

Jyotindra Mehta દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Jyotindra Mehta

Category સામાજિક વાર્તાઓ