નટુ એક અઠવાડિયા સુધી એરંડાની વાવણી કરી રહ્યો હતો અને એક દિવસ રામલો દ્વારા તેની ઓળખાણ માટે બોલાવાયો. ઘર પહોંચતા જ તેને મફાકાકા અને એક સાધુનું આવાસ મળ્યું. સાધુનો ચેહરો અને વ્યક્તિત્વ એટલું પ્રભાવશાળી હતું કે નટુને તેમની સામે નમવું પડ્યું. સાધુએ નટુની દુઃખકહાણી સાંભળી અને તેને કહ્યુ કે તે બેહત જ ભાગ્યશાળી છે. નટુને સાધુના આશ્રમમાં જવાની ઇચ્છા હતી, અને તેણે રામલાને માહિતી મેળવી હતી કે આશ્રમ પાંચ ગામ દૂર છે. મફાકાકાને રજા લઈને નટુ અને રામલો આશ્રમ પહોંચ્યા. ત્યાં સ્વામી અસીમનાથે તેમને સ્વાગત કર્યું, પાણી પીવડાવ્યું અને આરામ કરવા કહ્યું. નટુનો સંસારિક જીવનથી દૂર જવાની ઇચ્છા હતી, પરંતુ તે કાકાના ઘરમાં ખોરાકના કષ્ટોને યાદ કરી રહ્યો હતો. જ્યારે નટુએ ઘાસનો પાક ઉગાડ્યો, ત્યારે ગામમાં ચર્ચા શરૂ થઈ ગઈ. તે રાતે નટુને નક્કી કર્યું કે તે કાલે સાધુને મળવા જશે.

Jyotindra Mehta દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Jyotindra Mehta

Category સામાજિક વાર્તાઓ