<p><strong>ભાગ ૨</strong></p> <p><strong>ઈ.સ. ૨૨૫૦ માં ધર્મોની સ્થિતિ</strong></p> <p>વિશ્વયુદ્ધ ૨૦૭૧ થી ૨૦૭૫ દરમિયાન ધાર્મિક ઉદ્રેગોનો પ્રભાવ એટલો હતો કે લોકો ધર્મ અને ઈશ્વર પ્રત્યે અસૂયા થઈ ગયા. આ સંહારથી ધાર્મિક વિશ્વાસ ઉઠી ગયો, અને માત્ર માનવતા જ એકમાત્ર ધર્મ રહી. ઈ.સ. ૨૨૫૦ માં ચર્ચ, મંદિર અને મસ્જિદોના અવાજો બંધ થઈ ગયા. લોકો એકબીજાને ધર્મથી ઓળખવાનું બંધ કરી દીધું, અને વ્યક્તિની ઓળખ માત્ર વ્યવસાયથી થતી રહી. લોકો જૂના નામો રાખવા લાગ્યા, પરંતુ તે શ્રદ્ધા સાથે નહીં, ફક્ત ટ્રેન્ડ તરીકે. છતાં પણ, ઈશ્વરને પૂજવા માટે કેટલાક લોકો હજુ પણ છે, પરંતુ તેઓ લઘુમતીમાં છે.</p> <p><strong>ઈ.સ. ૨૨૫૦ માં કુદરતની સ્થિતિ</strong></p> <p>૨૦૭૫ સુધીમાં જંગલોનો મોટો વિનાશ થયો હતો. ગ્લેશિયરો પીગળ્યા અને સમુદ્રનું સ્તર વધ્યું. પરંતુ ૨૦૯૫ પછી ટેક્નોલોજી અને વનવિનાશને રોકવામાં મદદ કરી. જંગલોનો વિસ્તાર વધવા લાગ્યો, જેનાથી વાતાવરણમાં કાર્બન ડાયોક્સાઇડનું પ્રમાણ ઘટ્યું. આથી ગ્લેશિયરો ફરી વધવા લાગ્યા અને પાણીનું સ્તર સુધરવા લાગ્યું. રાજનકુમારની દ્રષ્ટિએ ગ્રીન એનર્જીને મહત્ત્વ આપ્યું, જેના પરિણામે સૂર્ય ઉર્જાનો ઉપયોગ ૮૦% સુધી વધ્યો, અને બીજા ઉર્જા સ્ત્રોતોનો ઉપયોગ ૨૦% રહ્યો. હવે બધા વાહન સૂર્ય ઉર્જાથી ચાલી રહ્યા છે.</p>

Jyotindra Mehta દ્વારા ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા

Writen by Jyotindra Mehta

Category ફિક્શન વાર્તા