Prarambh book and story is written by Vrishali Gotkhindikar in Marathi . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Prarambh is also popular in फिक्शन कथा in Marathi and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
प्रारब्ध - कादंबरी
Vrishali Gotkhindikar
द्वारा
मराठी फिक्शन कथा
प्रारब्ध ..भाग १ आज सकाळी सकाळीच किसनरावांचे आणि सखुबाई चे घर सजलेले होते . संपूर्ण परिसर झाडलेला ,दारात शेणसडा टाकून रंगीत रांगोळी घातलेली . अंगणात एका बाजूस असलेल्या तुळशीची पूजा करून तिच्यापुढे उदबत्ती लावली होती . एका कोपर्यात एका लहान टेबलवर तांब्या आणि दोन चार भांडी ठेवली होती . टेबलाजवळ घरातल्या दोन चार प्लास्टिक खुर्च्या ठेवल्या होत्या,शेजारीच दोन सतरंज्या घातल्या होत्या . जवळच एका पिशवीत हार ,फुले इतर साहित्य होते . नुकतेच गावातले सनईवाले येऊन दाखल झाले होते . कार्यक्रम घरगुती होता पण ५० /१०० उंबरा असलेल्या त्या लहान गावात प्रत्येक जण एकमेकाच्या जवळचा होता त्यामुळे कार्यक्रमाला न बोलावता
प्रारब्ध ..भाग १ आज सकाळी सकाळीच किसनरावांचे आणि सखुबाई चे घर सजलेले होते . संपूर्ण परिसर झाडलेला ,दारात शेणसडा टाकून रंगीत रांगोळी घातलेली . अंगणात एका बाजूस असलेल्या तुळशीची पूजा करून तिच्यापुढे उदबत्ती लावली होती . एका ...अजून वाचाएका लहान टेबलवर तांब्या आणि दोन चार भांडी ठेवली होती . टेबलाजवळ घरातल्या दोन चार प्लास्टिक खुर्च्या ठेवल्या होत्या,शेजारीच दोन सतरंज्या घातल्या होत्या . जवळच एका पिशवीत हार ,फुले इतर साहित्य होते . नुकतेच गावातले सनईवाले येऊन दाखल झाले होते . कार्यक्रम घरगुती होता पण ५० /१०० उंबरा असलेल्या त्या लहान गावात प्रत्येक जण एकमेकाच्या जवळचा होता त्यामुळे कार्यक्रमाला न बोलावता
प्रारब्ध ..भाग २ मामाने स्टूलवर उभे राहून दाराला तोरण लावुन घेतले . मग मुहूर्तमेढ रोवली ,सगळ्या सुवासिनींनी तिची पूजा केली . लग्न इतक्या तातडीने ठरलेआणि मुहूर्त पण दोन दिवसात लगेच होता त्यामुळे मुहूर्तमेढ आणि साखरपुडा एकदमच होते सुमनने सुद्धा ...अजून वाचाकुंकू वाहिले आणि नमस्कार केला “आता सर्व्या आया बायास्नी बी नमस्कार कर ग सुमे . मामीला होकार देऊन तिने आधी मामा आणि सगळ्या मोठ्या पुरुष माणसांना अगदी वाकुन नमस्कार केला मग मामीला आणि आलेल्या शेजारच्या बायकांना पण नमस्कार केला . तोवर शेजारच्या तीन चार आज्ज्या पण जमा झाल्या होत्या त्यांना नमस्कार केल्यावर त्यांनी पण तिची अलाबला घेतली “बायो सुमी तर
प्रारब्ध भाग ३ यानंतर आलेले सर्व लोक नवरा नवरीला भेटायला येऊन त्यांना आहेर ,शुभेच्छा देऊ लागले . परेशचे मित्र,गावातल्या सुमनच्या मैत्रिणी ,मिनू ही सगळी दोघांची मस्करी करू लागली. आलेल्या लोकांच्या एकमेकात गप्पा गोष्टी ,हास्यविनोद सुरु झाले . इकडे जेवणाची ...अजून वाचागडबड सुरु झाली . शेजारीच असलेल्या सोसायटीच्या हॉलमध्ये जेवायला टेबल खुर्च्या लावल्या होत्या . तालुक्याच्या गावातुन नेहेमीचे आचारी आले होते . गावातले दीडएकशे लोक जेवायला होते . शिवाय परेशच्या गावातले पण पन्नासभर लोक बोलावले होतेच . लोकांच्या पंगती बसु लागल्या . जिलेबी,मठ्ठा,मसालेभात हा बेत होता सोबत भजी ,पुऱ्या, कुर्मा असे पदार्थ होते . परेशच्या मामा मामींनी लग्नाचा अगदी थाटमाट केला
सासु सासऱ्यांचा प्रेमळ निरोप घेऊन व त्यांचा आशीर्वाद घेऊन सुमन आणि परेश आपल्या सर्व सामानासहीत निघाले . सुमनला सासुचा स्वभाव खुप चांगला वाटला .. अगदी आपल्या मुलीसारखे ती सुमनला वागवत होती . निरोप देताना परेशला पण त्यांनी बजावून सांगितले ...अजून वाचाकी सुमनला जप,तिला त्रास होऊ देऊ नको . परेशने पण त्यांना तसा “शब्द” दिला होता . त्यामुळे सुमन सुखावली होती .. त्या गावातून तालुक्याला बस होती . आणि तिथून मुंबईची गाडी पकडायची होती . इथे आरक्षण वगैरे प्रकार नव्हता . बस इथुन जिल्ह्याच्या गावाला पोचल्यावर पुर्ण भरून जात असे . या दोघांना मात्र छान जागा मिळाली . परेशने सर्व सामान
बस पुण्यात पोचली तेव्हा परेशने सुमनला जागे केले . ती दचकून उठली ..”अग दचकु नकोस अशी ,उठ पुणे आलेय जेवायचे आहे न ? भुक लागली की नाही ..? सुमनने स्वतःला सावरून साडी नीट केली आणि केसावरून हात फिरवून ...अजून वाचालांब वेणी पुढे ओढुन घेतली आणि उठून उभी राहिली . मग दोघे मिळून बसमधून खाली उतरले. ते एक बऱ्यापैकी हॉटेल होते इथे अर्धा तास जेवण करण्यासाठी बस थांबणार होती . टेबल वर बसल्यावर वेटरला परेशने जेवणाची थाळी सांगितली ,सुमनला विचारल्यावर ती डोसा खाते म्हणाली तिच्यासाठी परेशने पेपर डोसा सांगितला . सुमनने हॉटेल असे पहिल्यांदा पाहिले होते ,तिला ते खुप छान वाटले