Nasib na Khel book and story is written by પારૂલ ઠક્કર... યાદ in Gujarati . This story is getting good reader response on Matrubharti app and web since it is published free to read for all readers online. Nasib na Khel is also popular in ફિક્શન વાર્તા in Gujarati and it is receiving from online readers very fast. Signup now to get access to this story.
નસીબ ના ખેલ... - નવલકથા
પારૂલ ઠક્કર... યાદ
દ્વારા
ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા
પ્રસ્તાવના----નાની નાની શાયરીઓ અને ટૂંકી વાર્તા તેમજ મારા બાળકો ના જન્મદિવસે એમને શુભેચ્છા આપવા નાનકડી સ્પીચ આપતા આપતાં એક ધારાવાહિક લખવાનો વિચાર આવ્યો... અને આજે એની શરૂઆત પણ કરી. આશા છે આપ સર્વ ને ખૂબ જ ગમશે અને આપનો સહકાર મળશે... શબ્દો નો સાથ તો મળ્યો જ છે મને ... હવે આપનો સાથ પણ મળી રહે એની જ રાહ જોઉં છું... મારુ નામ તો પારુલ ઠક્કર છે... પણ શાયરી માં હું "Yaade" લખું છું, instagram માં આ નામ થી એક page પણ છે... આતો થઈ મારી વાત.... તો ચાલો હવે શરૂ કરીયે..... વાત છે આ ખૂબ જૂની.
પ્રસ્તાવના----નાની નાની શાયરીઓ અને ટૂંકી વાર્તા તેમજ મારા બાળકો ના જન્મદિવસે એમને શુભેચ્છા આપવા નાનકડી સ્પીચ આપતા આપતાં એક ધારાવાહિક લખવાનો વિચાર આવ્યો... અને આજે એની શરૂઆત પણ કરી. આશા છે આપ સર્વ ને ખૂબ જ ગમશે ...વધુ વાંચોઆપનો સહકાર મળશે... શબ્દો નો સાથ તો મળ્યો જ છે મને ... હવે આપનો સાથ પણ મળી રહે એની જ રાહ જોઉં છું... મારુ નામ તો પારુલ ઠક્કર છે... પણ શાયરી માં હું "યાદ" લખું છું, instagram માં આ નામ થી એક page પણ છે... આતો થઈ મારી વાત.... તો ચાલો હવે શરૂ કરીયે..... વાત છે આ ખૂબ જૂની.
મોટાભાઈ એ ઘર માંથી ચાલ્યા જવાનું કહી દેતા ધીરુભાઈ બિચાર બેઘટ થઈ ગયા...... પણ હિમ્મત ન હાર્યા... ભાઈ પાસે અઠવાડિયામાં ઘર ખાલી કરવાનો સમય માંગ્યો .... અને મકાન શોધવા લાગ્યા... અને ફકત 5 જ દિવસ માં મકાન મળી પણ ...વધુ વાંચો150 રૂપિયા ભાડા માં એક લાંબો રૂમ મળ્યો.. રસોડું પણ એમાં જ આવી જાય... સંડાસ બાથરૂમ બહાર ઓસરી પડે એમાં હતા.. બે જણા માટે ઘણું કહેવાય આ તો...તરત મોટાભાઈ ના ઘરે થી નીકળવાનું નક્કી કરી પોતાનો સામાન ભરવા લાગ્યા, નાનકડી ધરા પણ પોતાના રમકડાં લેવા લાગી... એક રેડિયો હતો નાનકડો જે ધરા ને ખૂબ ગમતો હતો... એમા એ ગીત પણ
ધીરુભાઈ ખૂબ મુંજાતા હતા , મોટાભાઈ સાથે રહેતા હતા ત્યારે એક બે મિત્ર બન્યા હતા ધીરુભાઈ ના, અને જૂનાગઢ નોકરી કરતા હતા ત્યારે હંસાગૌરી એ 100/150 જેટલા રૂપિયા બચાવ્યા હતા , એ પૈસા માંથી ધીરુભાઈ ધરા ની દવા લાવ્યા ...વધુ વાંચોબાકી ના પૈસા ધરા માટે દૂધ લાવવા રાખ્યા, સમય એ હતો કે ધરા ને દવા અને એને દૂધ સાથે થોડું ખવડાવી દેતા પણ બન્ને પતિ-પત્ની સાવ ભુખ્યા સુઈ જતા, અને બહુ ભૂખ લાગે તો થોડી સિંગ ખાઈ લેતા... પણ ધરા આ બધી વાત થી અજાણ હતી, પોતાની બાળ-સહજ મસ્તી મા જ રમતી હતી... આ બાજુ ધીરુભાઈ કામ મેળવવા સંઘર્ષ કરતા
ધીરુભાઈ નાનકડી ધરા ને ખૂબ જ પ્રેમ કરતા હતા. એની દરેક ઈચ્છા પુરી કરતા હતા... નાટક માં ધરા હતી ત્યારે એના વાળ સરસ લાંબા હતા પણ ધરા ને નાટક ના પાત્ર માં સાવ ટૂંકા વાળ માટે નકલી વાળ પહેરાવ્યા ...વધુ વાંચોત્યારથી ધરા ને ટૂંકા વાળ નું મન થયું હતું.... એણે એના પપ્પા (ધીરુભાઈ) ને કીધું પણ ખરું... પણ એના મમ્મી (હંસાગૌરી) એ ના પાડી હતી.... પણ એક દિવસ ધીરુભાઈ એને ઘરે કાઈ કીધા વગર બહાર લઈ ગયા અને... ઘરે આવ્યા બાપ દીકરી તો હંસાબેન તો જોતા જ રહી ગયા.... ધરા ના વાળ કાપેલા હતા, જાણે એ વખત ના
ધરા પોતાની પસંદગી પ્રમાણે પોતાની નાની નાની વસ્તુ પણ ન લઈ શકતી.... જેમ કે હાથ માં પહેરવા માટે બંગડી કે પાટલા, નેઇલપોલીસ, ચપ્પલ, કે પછી પોતાના કપડાં..... બધું જ એની મમ્મી જે લઈ આવે અથવા એની મમ્મી જે પાસ ...વધુ વાંચોએ જ ધરા પહેરી શકતી... પણ ધરા ના પપ્પા આ વાત થી અજાણ હતા... એ ધરા ને ભણવા માટે જરૂર ખિજાતા હતા પણ પ્રેમ પણ એટલો જ કરતા હતા..... સ્કૂલ માં કેન્ટીન મા એ વખતે 50 પૈસા માં સમોસા મળતા હતા, ધરા ને ખૂબ મન થતું હતું એ સમોસા ખાવાનું.... એકવાર એણે એના પપ્પા ને કીધું કે