એક કલાક ની મુસાફરી રોજ ની...!
પ્રકરણ - 4
બગીચા નું એક ફૂલ કે જેની નજર હરપળ રામ ને શોધ્યા કરતી. વગર કહ્યે પણ એને હેલ્પ કરવી, પોતાને લોચો ના ભાવતો હોવા છતાં પણ રામ માટે ઓર્ડર કરવો, આખા ગ્રુપ માંથી બસ આ જ ભમરા ની એક ફૂલ દ્વારા થતી કેર નો અહેસાસ રામ ને હતો જ. પણ એ કોઈને કેહતો નઈ હતો.
"કેટલીયે મૂંઝવણો છે દિલ માં કઈ રીતે ઈઝહાર કરું?
તું તો ખુદ ખુશ્બુ છે કઈ રીતે ગિરફ્તાર કરું?"
દિવસો જતા ગયા ગ્રુપ માં બાકીના માટે પણ હવે કઈ અજાણ્યું ના હતું. કેમ કે પેલી ના ભાવવા છતાં શૈલેષ ભાઈ નો લોચો ઓર્ડર કરતી અને સામે છેડે મિતેષ ભાઈ ના ગાર્લિક બ્રેડ ઓર્ડર થતા. કોલેજ ના બગીચા ની એ ક્યારી માં ખીલેલા ફૂલ ને હવે એક ભમરા સાથે પ્રેમ છે. અને તે ફૂલ કોઈ બીજું નઈ પણ તોષલ પોતે હતી. ગાર્લિક બ્રેડ નું નામ આવે એટલે તોષલ સિવાય કોઈનું બીજાનું નામ યાદ જ કેમ આવે યાર.....
ભાવિક: શૈલેષ ભાઈ તોષું આવી ગઈ છે એટલે એક લોચો આપી દેજો" ભાવિકે તોષલ ને આવતા જોઈ બૂમ પાડી.
રામ અને તોષું બેવ એકબીજા ને જોઈને શરમાઈ ગયા.
"કઈ પણ બોલ્યા વગર જોયા કરું,મૌન ની મસ્તી થી રંજાડું તને,
તું નહીં સમજી શકે તારી મહેક, લાવ કોઈ ફૂલ સૂંઘાડું તને."
"ભાવલા, તે ગાર્લિક બ્રેડ તો મંગાવ્યા જ નહિ." એક આંખ મીંચીને નિધિ ભાવિક સામે જોઈને બોલી પડી.
"એટલે જ હું ઘરે થી વધુ ટિફિન લાવું છું મારા માટે કઈ ઓર્ડર તો ના કરવું પડે" તોષલ અને રામ કઈ બોલે તે પહેલા રિયા એ એન્ટ્રી કરી.
ત્યારે રામ ને "હર એક ફ્રેન્ડ કમીના હોતા હે" ની ફીલિંગ આવી.
પણ હિરેને બધા ને શાંત પાડતા કહ્યું. "ગાઇઝ બસ કરો યાર જીવ લેશો કે શું?, તમે એકલા કેન્ટીન માં નથી બેઠા, અવાજ ઓછો કર નિધિ."
રામ અને તોષલ હવે વધુ નજીક આવતા હતા. આમ ને આમ આ પ્રેમ પાંગરવામાં અને દોસ્તો ની મજાક મસ્તી માં ઘણા દિવસો ગયા અને ફાઇનલ એક્ઝામ આવી.
"યાર, આ મેથ્સ ના મેડમ સબમીશન પતાવતા જ નથી." હિરેને ગુસ્સા માં ટેબલ પર બુક્સ પછાડી.
"લે ભાઈ આ પી ને ઠંડો થા.સબમીશન કરાવાનો રસ્તો પછી શોધીએ" ભાવિકે ટેબલ પર કોલ્ડડ્રિંક્સ મૂકતા કહ્યું.
"નિધિ ક્યાં રખડે છે પકડી લાવ એ તને એ મેડમ જેવી જ પરફેક્ટ સહી કરી આપશે તારી બધી બુક માં" પ્લીઝ માઈન્ડવેલ! એક્ઝામ ટાઈમે હોશિયાર અને સબમીશન ટાઈમ પર આવા શોર્ટકટ્સ ને ક્યારેય નઈ ભૂલવાના." રામે તરત જ સોલ્યૂશન આપતા કહ્યું. અને એટલામાં જ નિધિ આવી પડી.
રિયા: લો તમે લોકો એ દિલ થી યાદ કરી ને આ ભટકતી આત્મા હાજર પણ થઇ ગઈ"
નિધિ: હલ્લો ગાઇઝ! હાવઝ ગોઈંગ?
ભાવિક: આ હિરેન ને મેથ્સ ની મેડમ ની સહી કરી આપ બિચારા નું સબમીશન બાકી છે. ત્યાં હું એને ૨-૩ ફોર્મ્યુલા શીખવાડી દવ એટલે કમ પતે.
"યાર, આ મેથ્સ નું તે વળી શુ કામ એન્જિનિરીંગ માં એમ થાય. પાછા સબમીશન માં વાઇવા લે. હવે એને કોણ સમજાવે કે મને આખા મેથ્સ માં ખાલી એટલું ખબર છે કે ઈ રેસ્ટયુ એક્સ નું ઇન્ટિગ્રેશન ઈ રેસ્ટયુ એક્સ થાય. ધેટ્સ ઈટ!" રામ ના આવા બબડાટ વચ્ચે બધા પોતાના પેન્ડિંગ સબમીશન માટે છુટા પડ્યા.
આમ આખી કોલેજ માં બધી ફેકલ્ટીઝ ની કેબિનો માં રખડીને બધા એ સબમીશન કરાવ્યા. એક્ઝામ શરુ થઇ એક પછી એક વિષયો ના પેપર આવતા ગયા. ગ્રુપ નું ખાસ કઈ મળવાનું થતું નહિ અને ખાસ કઈ વાત થતી નઈ. પણ હા, તોષલ અને રામ ને જાણે દોડવું હતું ને ઢાળ મળી ગયો.
એક્ઝામ માં થયું એવું કે એક જ બસ રામ અને તોષલ ના સ્ટોપ પર આવતી. એટલે એ બેવ ને પોતાનો ટાઈમ સાથે વિતાવા માટે મળી રહેતો. આમ એક કલાક ની રોજ ની મુસાફરી માં બેવ એ વધુ એકબીજા ના જીવન ને માણ્યું.
ભાવિક: જો જેણે શીખવું હોય તે ધ્યાન આપે હું રિપીટ નઈ કરું મારે પણ વાંચવાનું હોય ને પછી."
ભાવિક ને ભગવાન માની ને હવે બાકીના પાંચ ભક્તો એની સામે ગોઠવાયા કેમ કે હવે પેપર હતું "એલીમેન્ટ્સ ઓફ ઇલેક્ટ્રિકલ એન્જિનિરીંગ" નું અને કેમ ના બેસે ભાવિક સિવાય કોઈને આમ "ઈતું સી" ભી ખબર નહોતી પડતી. બે-બે મિડસેમ પછી પણ રીમીડ આપીને પાસ કરેલો આ વિષય હતો. હાહાહા! અને હા આ કોલેજ ની એક ખાસિયત તો કેવાની જ રહી ગઈ.- "આ કોલેજ માં એક નઈ પણ બે-બે મીડ સેમેસ્ટર એક્ઝામ હતી." જોયું તમે આવી છે અમારી લાખો માં એક કોલેજ...
"જોવ બધા અહીં કિર્ચોફ નો નિયમ આખો નઈ ગોખવાનો એના ફોર્મ્યુલા ને યાદ રાખવાનું એના પર થી શબ્દો માં લખી દઈએ એટલે ચાલે"
નિધિ: પણ એના માટે ફોર્મ્યુલા ના બધા નોટેશન્સ તો આવડવા જોઈએ ને યાર.
રામ: નિધુડી નું તો હવે કઈ થવાનું નથી, આ ટાઈમ નોટેશન્સ શીખવાનો નથી ભાવિક પાસે થી જે આવે તે લપેટ્યા કર"
"રામ તું ગાર્લિક બ્રેડ ની સામે જોયા નઈ કર નઈ તો તારેપેપર માં લોચો પડશે" રામ ની વાત ને વચ્ચે થી જ અટકાવીને ભાવિકે નિધિ ને સાથ આપ્યો.
ભાવિક: બસ બહુ થયું હવે હું હેન્ગ થઇ ગયો તમને સમજાવામાં તો.
હિરેન: પ્રભુ! દાખલા તો કરાવો યાર. આમ અમોની લાગણી સાથે તમે રમો નઈ પ્રભુ."
અને પછી શું! બધા ના ઈમોશનલ ચેહરા ને જોઈને ભાવિકે બિચારા એ દાખલા શરુ કર્યા.
"જો આ મેં નોટ માં ફોર્મ્યુલા નું લિસ્ટ બનાવ્યું છે. આનો ફોટો પાડી લો બધા અને ગોખી નાખજો ઘરે જઈને.
હવે બસ જવાની ચાલો ઉભા થાવ આખી રાત નો સૂતો નથી "ઈ.એમ.ઈ" વાંચવામાં ને તમે અહીં ત્રણ કલાક હથોડા પાડ્યા.
રામ અને હિરેન નું કામ સીટ નંબર જોવાનું હતું. આટલી ધક્કા-મુક્કી માં નોટિસ બોર્ડ દેખાય એ જ મોટી એચીવમેન્ટ કહેવાય એમાં તો આ બિચારાઓ ને છ-છ સીટ નંબર શોધવા પડતા.
ફાઈનલી પહેલી ફાઇનલ એક્ઝામ નું છેલ્લું પેપર આપવા બધા એકબીજા ને બેસ્ટ વિષ કરીને છુટા પડ્યાં.
એક વાગ્યા પછી બધા કેન્ટીન માં સેમેસ્ટર ના છેલ્લા દિવસે ગોઠવાયા.
રિયા: ભાવિક ને આવતા થોડી વાર લાગશે. એને બધું લખવાનું હોય ને સો. લો આવી ગયો સો વરસ જીવશે અમારા આ "ઈ.ઈ.ઈ" ના પ્રભુ."
ભાવિક: હેલો ગાઇઝ,! એક્ઝામ પુરી કેવું ગયું પેપર?
નિધિ: એકદમ જક્કાસ યુ નો. આવું તો આગળ ના પાંચ માંથી એકપણ નથી ગયું બહુ લખ્યું આજે તો."
તોષલ: ભાવલા, સેવન્થ કવેશ્ચન માં શુ આવે? મેં તો ફૂલ ગપ્પા મુક્યા છે.
નિધિ: ઓ બાપરે! સાત કવેશ્ચન્સ હતા?
હિરેન: તે પાછળ જોયું જ નઈ કે શું?
નિધિ: ઓ બાપરે પાર્ટ ટુ! પાછળ ભી કવેશ્ચન્સ હતા? મરી ગઈ હું તો.
રામ: નકામી તારું કઈ નથી થવાનું, પાંચ પાંચ પેપર આપ્યા છતાં આને ખબર નથી પડી કે સાત જ ક્વેશ્ચન્સ આવે છે જેમાંથી કોઈ પણ પાંચ લખવાના હોય. હવે તું ભાવિક તો નથી કે તે પહેલા પાંચ ને ભી સારી રીતે અટેમ્પટ કર્યા હોય.
રિયા: બસ ઓય ડરાવ નઈ બિચારી ને થઇ જશે પાસ એ તો, પણ તું ફેઈલ થઇ જશે જોજે તું.
"કેમ વળી મારો ભાઈ ફેઈલ થઇ જશે?" હિરેન એ વચ્ચે થી જ અટકાવી.
"કેમ કે આ તારો લોચો અને ગાર્લિક બ્રેડ એક જ કલાસ માં હતા. હાહાહા"
બધા હસતા હસતા છુટા પડ્યા.
હવે બસ વિસ દિવસ નું વેકેશન હતું. બધા પોતાની રીતે ફેમિલી સાથે ફરવા જવાની બધી વાતો કરતા કરતા છુટા પડ્યા અને બસ માં બેઠા. પણ આ બાજુ તોષલ અને રામ કઈ એટલા ખુશ દેખાતા નઈ હતા. અને કેમ ખુશ થવાય હવે એકબીજાને લોચો અને ગાર્લિક બ્રેડ એક જ ટેબલ પર વિસ દિવસ સુધી મળવાના નઈ હતા.
"કેસે લડું મુકદ્દમાં ખુદ સે તેરી જુદાઈ કા,
યેં દિલ ભી વકીલ તેરા, યેં જાન ભી ગવાહ તેરી.
પણ વેકેશન માં પણ મળશું એવા દિલાસા સાથે તેઓ પણ છુટા પડ્યાં.
ચાલો... હવે મારુ સ્ટોપ આવી ગયું... એક કલાક નઈ રોજ નઈ મુસાફરી આ સ્ટોરી સાથે ક્યાં પસાર થઇ જાય છે. ખબર જ નથી પડતી. હવે વેકેશન માં શુ થયું તે ફરી ક્યારેક,
કેમ કે વેકેશન તો બગીચા ના ફૂલો ને પડ્યું છે, બગીચા ના માળી ને નઈ....
