કહાની: ભરોસાની કિંમત
ગુજરાત રાજ્યના મહેસાણા શહેરમાં દિવ્યરાજ નામનો એક યુવાન રહેતો હતો. દિવ્યરાજ એક મહેનતી અને મહત્ત્વાકાંક્ષી છોકરો હતો. એનું સપનું હતું કે તે યુરોપ જઈને પોતાની કારકિર્દી બનાવી પરિવારને ગર્વ અનુભવી શકે. દિવ્યરાજના માતા-પિતાએ તેના લગ્ન માટે એના જેવી જ એક સુશીલ અને સુંદર યુવતી, તુલસી, પસંદ કરી. બંને પરિવાર સહમત થયા અને લગ્નની તૈયારી શરૂ થઈ.
યુરોપ જવાની દિવ્યરાજની તારીખ નજીક આવતી હતી, અને બંને પરિવાર માની ગયા કે યુરોપ જવાની અગાઉ જ લગ્ન કરી લેવાય. આ માટે શાંતિપૂર્ણ રીતે વિધિ પુરી કરીને તુલસી અને દિવ્યરાજના લગ્ન થયા. લગ્ન પછી એરપોર્ટ પર, યુવા દંપતીએ સાદગીથી વિદાય લીધી. એ વખતે દિવ્યરાજે તુલસીના હાથ પકડીને કહ્યું, "મારી રાહ જોતી રહેજે, પાંચ વર્ષ પછી હું તને મારા સાથે યુરોપ લઈ જઈશ અને બંને માટે એક નવો જીવન શરૂ કરશું."
દિવ્યરાજ યુરોપ જઈ ગયો અને ત્યાં કઠિન પરિશ્રમથી પોતાનું સ્થાન બનાવી શક્યો. તે તુલસી માટે પણ આર્થિક સમૃદ્ધિ એકઠી કરતો રહ્યો. પરંતુ સમય સાથે મેસેજ અને કૉલની અંતરાલ વધી. દિવ્યરાજ માટે કામમાં વ્યસ્ત રહેવું જરૂરી હતું, જ્યારે તુલસી પોતાનું એકલુંપણું સહન કરતી હતી.
કહાનીમાં વળાંક:
આ પાંચ વર્ષના ગાળામાં તુલસી પોતાની દુનિયામાં વધુ એકલી અનુભવતી ગઇ. તે પોતાના માનસિક અને લાગણીસભર ખાલીપણાને ભરી શકે એવો કોઈ સહારો શોધવા મજબૂર થઈ. આ વચ્ચે તે કપિલ નામના એક છોકરાને મળી. કપિલ મૃદુ સ્વભાવનો હતો અને તુલસીના જીવનમાં સંવેદનશીલતાની કમી પૂરી કરતો હતો. તુલસી અને કપિલની મિત્રતા ધીમે-ધીમે સંબંધમાં બદલાઈ ગઈ.
જ્યારે દિવ્યરાજ પાંચ વર્ષ પછી ઘેર આવ્યો, ત્યારે એનો સ્નેહ અને તુલસી માટેના ભરોસાથી ભરેલો હ્રદય તૂટવાનો હતો. એક દિવસ તે તુલસીને એવી સ્થિતિમાં જોઈ ગયો કે જ્યાં તે કપિલ સાથે હસતી અને નિકટમાં હતી. આ દૃશ્યે દિવ્યરાજને અંદરથી ઝાંઝવી નાખ્યો. તે તરત જ તુલસીના સમક્ષ જઈને પૂછ્યો, "આ શું છે તુલસી? આ કોણ છે અને તું આની સાથે શું કરે છે?"
તુલસીનો જવાબ:
તુલસીએ અવાજમાં દયા અને દોષમુક્ત અભિવ્યક્તિ સાથે કહ્યું, "દિવ્યરાજ, મેં તારી રાહ જોઈ. શરૂઆતના દિવસોમાં તારો સંદેશો અને પ્રેમ મને જીવતો રાખતો હતો, પણ પછી તું દૂર થયો અને એકલુંપણું મારી આસપાસ વળગતું ગયું. હું માનસિક રીતે તૂટી ગઈ હતી, અને કપિલ મારા જીવનમાં આવીને મને પુનઃ જીવન જીવવા શીખવ્યું. હું હવે પ્રેમ અને જીવન એક નવી રીતે સમજવા લાગું છું. તારા માટે મારો સન્માન હજી પણ છે, પણ મારો જીવન હવે આગળ વધી ગયો છે."
દિવ્યરાજની પ્રતિક્રિયા:
આ શબ્દોથી દિવ્યરાજનો હ્રદય ભંગ થયો, પરંતુ તેને સમજાયું કે તુલસીના આ દૃષ્ટિકોણમાં એક સત્ય હતો. તે પોતાનું જીવન જે કંઈ પણ સુખમય કરવા માટે યુરોપ ગયો હતો, એ તુલસી માટે અસહ્ય બોજ બની ગયું હતું.
પરિણામ:
દિવ્યરાજ અને તુલસીએ વાસ્તવિકતા સ્વીકારી અને પોતપોતાના જીવન માટે નવા માર્ગ પસંદ કર્યા. આ પ્રસંગે દિવ્યરાજને જીવનનો મોટો પાઠ મળ્યો કે માત્ર સ્વપ્ન પૂરાં કરવા માટે જોડાણ અને લાગણીઓને ભુલાવી ન શકાય. તે પોતાની ભૂલોને સમજવા માટે મનોથીપ્ત બન્યો.
શીખ:
કહાણી આપણને શીખવાડી છે કે સંબંધમાં માત્ર ભરોસો પૂરતું નથી; લાગણીઓની નજીકતા અને સમયસર વાતચીત પણ એટલી જ મહત્વની છે. સંબંધમાં તદ્દન દૂરિયું અને એકલુંપણું ઊંડા દુરાવાનું કારણ બની શકે છે.
પ્રેમમાં જે છોકરાઓ તડપાવે છે,
સાચા પ્રેમને ભૂલી જાય છે.
છેતરપિંડી તો તેમની માટે બહાનું છે,
દિલ તોડીને આગળ વધી જાય છે.
પરંતુ જે સાચા દિલથી તમને ચાહે છે,
તેઓ ક્યારેય તમને રડાવશે નહીં.
પ્રેમનો અર્થ સમજો જો,
તો દિલના ખેલ દેખાડશે નહીં.
જે દુખ આપે છે, તેમને છોડી દો,
જે તમને સમજે, તેમને જોડો.
સાચો પ્રેમ ક્યારેય છેતરપિંડી કરતો નથી,
જે કરે છે, તે પ્રેમ કરતો નથી.
Story Writer
Digvijay Thakor
